Ο ευρωπαϊκός νότος πρέπει να αντιδράσει…
Φέτος τον δεκαπενταύγουστο που οι Βλάχοι αποκαλούν "Πάσχα του καλοκαιριού" μία οικογένεια Καρδιτσιωτώνν πήγε σε γειτονικό στον Πτελεό ορεινό χωριό να φάει αρνί σε ψησταριά. Σερβιρίστηκε με φέτα που ήταν λευκό τυρί από εισαγόμενο αγελαδινό γάλα Αυστρίας, με τοματοσαλάτα, με τομάτες Τουρκίας, ενώ το αρνί δεν ήταν ντόπιο αλλά Βουλγαρίας. Οι πατάτες δεν ήταν ευτυχώς προτηγανισμένες, αλλά προερχόταν από την Αίγυπτο!. Ήπιε μπύρες που ανήκουν σε ολλανδική πολυεθνική, αλλά δηλώνουν έδρα Ελλάδα και στο τέλος πήρε για επιδόρπιο καζάν ντιπί με γάλα βουβαλίσιο από την Ιταλία... Η ψευδαίσθησή της ήταν ότι απόλαυσε ένα απολύτως παραδοσιακό ελληνικό γεύμα.
Ας πάρουμε τώρα μία τυπική οικογένεια στην Ιταλία:
Παραμονή των Χριστουγέννων, ο - ας πούμε - Ρέντσο και η Λουτσία μπήκαν στη νέα λαμπερή Alfa Romeo τους και πήγαν στο διαμέρισμα των παππούδων τους στο κέντρο του Μιλάνου για το παραδοσιακό οικογενειακό δείπνο της βραδιάς.
Όλοι ήταν ντυμένοι κομψά. Η γιαγιά με το κόκκινο βίντατζ Valentino φόρεμά της είχε βάλει άρωμα Acqua di Parma. Ο παππούς, με το κασμιρένιο πουλόβερ του Loro Piana, χαλάρωνε σε μια πολυθρόνα Poltrona Frau. Η θεία Στεφανία ήταν πανέμορφη με το Gucci φόρεμά της. Και τι φαΐ ! Κλασικά ριγκατόνι Buitoni και σαλάτα με ελαιόλαδο Carapelli. Στα ποτήρια κρασί Chianti Gallo Nero και μεταλλικό νερό San Pellegrino.
Μετά από την παραδοσιακή μοτσαρέλα Santa Lucia, ακολούθησε το περίφημο μιλανέζικο πανετόνε Motta με αφρώδες κρασί Gancia. Ο καφές συνοδευόταν με σοκολατάκια Baci Perugina. Και υπήρχε ένα δώρο - έκπληξη για τη Λουτσία: τα σκουλαρίκια Bulgari που πάντα επιθυμούσε.
Δεν υπάρχει πιο ιταλική παραμονή Χριστουγέννων από αυτή. Προσοχή όμως: πειράζει που κανένα - ούτε ένα...- από τα παραπάνω προϊόντα δεν ανήκει πια σε Ιταλούς;
Η Alfa Romeo, που ιδρύθηκε στο Μιλάνο το 1910, ανήκει σήμερα στον όμιλο Fiat Chrysler Automobiles που εδρεύει στην Ολλανδία. Ο οίκος Valentino έχει πουληθεί στην εταιρεία Mayhoola του Κατάρ. Η Acqua di Parma, που κυκλοφορεί από το 1916, ανήκει σήμερα στον γαλλικό όμιλο πολυτελών προϊόντων LVMH, όπως και ο Loro Piana. Η Poltrona Frau, που ιδρύθηκε στο Τορίνο το 1912 από τον Ρέντσο Φράου, πουλήθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο στην αμερικανική εταιρεία επίπλων Haworth. Ο Γκούτσιο Γκούτσι άνοιξε το κατάστημά του στη Φλωρεντία το 1921 αλλά σήμερα η εταιρεία ανήκει στον γαλλικό όμιλο Kering. Τα ζυμαρικά Buitoni, που κυκλοφορούν από το 1827 και έχουν πάρει το όνομά τους από τον ιδρυτή τους, Τζιοβάνι Μπατίστα Μπουιτόνι, ανήκουν στον ελβετικό όμιλο Nestle στον οποίο ανήκει και το San Pellegrino.
Πολλές χαρακτηριστικές ιταλικές φίρμες πουλήθηκαν πρόσφατα σε ξένες εταιρείες. Η Ducati, που κατασκευάζει μηχανές από το 1926, ανήκει σήμερα στη γερμανική Audi. Η μπύρα Peroni (1846) αγοράστηκε από τη νοτιοαφρικανή ποτοποιία SABMiller το 2003. Οι σοκολάτες Pernigotti (1868) ανήκουν στον τουρκικό όμιλο Toksoz. Ο οίκος μόδας Fendi (1925) πέρασε στον γαλλικό LVMH in 1999.
Η παγκοσμιοποίηση δεν αφορά μόνο την Ιταλία και την Ελλάδα. Προσοχή όμως. Η Ιταλία και η Ελλάδα έχουν ένα κοινό παρονομαστή. Το τραπεζικό τους σύστημα από την ένταξη των χωρών αυτών στο ευρώ, στην μεν Ελλάδα δεν υφίσταται ως μοχλός ανάπτυξης μέσω δανείων σε επιχειρήσεις, για την ανάπτυξη ή την επιβίωσή τους, στην δε Ιταλία, όταν πουλήθηκε η Ducati, η σημαία της μοτοκίνησης της Ιταλίας στον όμιλο Audi της Γερμανίας, η ανάλυση έλεγε ότι δεν μπορούσε να βρει ανταγωνιστικά επιτόκια για δανεισμό, αφού στη Γερμανία το χρήμα για ανταγωνίστριες επιχειρήσεις κοστίζει τρεις φορές φθηνότερα από ότι στην Ιταλία...
Και ερχόμαστε τώρα στα "κόκκινα" επιχειρηματικά δάνεια της Ελλάδας: Πρωτοσέλιδο της "Ημερησίας" αναφέρει ότι 300.00 ως 400.00 ελληνικές επιχειρήσεις υπερχρεωμένες, περνούν πλέον στα χέρια των τραπεζών, ενώ 7000 κινδυνεύουν άμεσα με λουκέτο.... Το μοντέλο για τη διάσωση των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων είναι Γερμανικό... Τι συμβαίνει όμως όταν το ίδιο το Γερμανικό τραπεζικό σύστημα πνέει τα λοίσθια εσχάτως; Πέρα από την deutsche Bank και την Allianz, ο αμερικανικός οικονομικός τύπος μας προειδοποιεί ότι όλο το τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας, που δάνεισε την Audi για να αγοράσει την ducati, έχει δομικά προβλήματα και σκελετούς στην ντουλάπα του, αλλά σε παρόμοιες περιπτώσεις υπερισχύει ο πιο ισχυρός και η Γερμανική οικονομία φαντάζει πιο ισχυρή με τους δορυφόρους-κράτη, από ότι η ιταλική και η Ελληνική, όχι όμως από ότι η Ιταλική, η Γαλλική, η Ελληνική και η Ισπανική μαζί.. Η συμμαχία και η οικονομική συνεργασία λοιπόν των χωρών του νότου είναι μονόδρομος. Όσο καθυστερεί τόσο δυσκολεύουν τη θέση τους μία - μία οι χώρες ξεχωριστά...
Υ.Γ. Ο ευρωπαϊκός νότος ως γνωστόν δέχεται το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα τα τελευταία χρόνια και η Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη σφυρίζουν αδιάφορα… Ο πάπας πάντως το είπε ευθαρσώς ότι οι χώρες που παράγουν τα όπλα και τα πουλούν εκεί όπου μαίνεται ο πόλεμος και η προσφυγιά δεν μπορεί να δηλώνουν αθώες του αίματος και αν αδιαφορούν για τις μεταναστευτικές ροές που οι ίδιες προκαλούν…